تعارض و پرخاشگری از پیامدهای ناآگاه و حالت های غیرمستقیم و مرتبطی است که اغلب در خودکشی مشهود می شوند. فرد خودکشی گرا دارای تعارض است.
پیچیدگی ها، نگرش ها و هیجان های متضاد هم زمانی وجود دارند که اغلب در مورد یک فرد و حتی در مورد تمام زندگی اش وجود دارد. این تعارض نه تنها میان عشق و نفرت، همچنین تعارض میان زنده ماندن و درد غیر قابل تحمل است. فرد فروتنی، فرمانبرداری، ازخودگذشتگی، تسلیم شدن، شلاق خوردن و گاهی اوقات حتی مازوخیسم را تجربه می کند. طبق گفته فروید ( ۱۹۱۷ به نقل از مارش، ۲۰۱۰) زمان تصمیم گیری نهایی، فقط بخشی از ذهن خودکشی گرا در حالت آگاهی به سر می برد و بیشتر نیروی محرک خودکشی به صورت فرآیندهای ناآگاه است.
